Ήρθε η ώρα…
Σε αντίθεση με την πλειονότητα του κόσμου, που έχει αδρανοποιηθεί από τον καταιγισμό των δυσοίωνων πληροφοριών, έχει παραλύσει από τα βίαια οικονομικά μέτρα και καθημερινά είτε κατακρίνει τους πάντες είτε ταυτίζεται η υπόσταση του με την περιρρέουσα ατμόσφαιρα της πνευματικής παρακμής, της άρνησης, της ματαιοδοξίας, του καιροσκοπισμού, της παθητικής αναμονής για το χειρότερο, πιστεύω πως είμαι τυχερός που ζω τούτες τις ιστορικές στιγμές.
Οι ανθρώπινοι περιορισμοί υπήρχαν πάντοτε και εμπόδιζαν ένα μεγάλο τμήμα των ανθρώπων να αλλάξει, να δημιουργήσει, να ατενίσει το μέλλον με ελπίδα, να δράσει εκτός των κατεστημένων ορίων, επιταγών, δομής, τρόπου, σκέψης και λειτουργίας της κοινωνίας.
Η εύνοια της τύχης, στην οποία αναφέρομαι, είναι η πνευματική διαδικασία εκείνη στην οποία αναγκαζόμαστε να εισέλθουμε, με στόχο την ενεργοποίηση των δημιουργικών δυνάμεων, που όλοι διαθέτουμε και τη μετουσίωσή τους σε πράξη, με απώτερο σκοπό την αλλαγή, το καινόν, που θα φέρει ζώσα ελπίδα, εθνική ανάταση και θεμελίωση συνθηκών ευσεβούς ελευθερίας στην ψυχή μας, ώστε να είμαστε σε θέση ως πνευματικά όντα και όχι ως αμελείς δωρεοδόχοι της ζωής και άκριτοι καταναλωτές υλικών αγαθών, να ενεργοποιήσουμε τις συνειδήσεις των ανθρώπων. Να τους αφυπνίσουμε πνευματικά. Να προκαλέσουμε πνευματικό σεισμό, να αποτινάξουν το πέπλο του λήθαργου, τον βαρύ μανδύα της ψυχής, που καθημερινά τους καταρρακώνει.
Ευτυχώς, γιατί μετά από χρόνια συνειδητής αδιαφορίας, πρωτόγονης κομματικής ιδιοτέλειας, απληστίας, αχαριστίας και απουσίας ευγενούς στόχου και οράματος, οι τωρινές συνθήκες καλούν να επιλέξεις τον δρόμο που θα ακολουθήσεις. Θα επιλέξεις την εύκολη οδό, να λειτουργήσεις σύμφωνα με την κατεστημένη σκέψη και να συμπαρασυρθείς στον κυκεώνα των εξελίξεων ή θα προτάξεις την ελευθερία της ψυχής, που φέρεις μέσα στο Είναι σου και θα κινήσεις πνευματικούς νόμους, με τις ιδέες και πράξεις σου, ερχόμενος σε σύγκρουση με τα σαθρά, κατεστημένα θεμέλια της πνευματικής παρακμής και ανελευθερίας;
Είναι βέβαιον, πως αυτή η οδός απαιτεί ιώβια υπομονή και θυσιαστική επιμονή. Όμως οι καρποί του αγώνα και της ενδεχόμενης επιτυχούς κατάληξης ζωντανεύουν την ενσυνείδητη σχέση μας με την ιστορία και δικαιώνουν τη ρήξη με την κατεστημένη υποκρισία, τα ύπουλα ένστικτα και τις επιδιώξεις και εν τέλει δικαιώνουν την ύπαρξή μας ως πνευματικών όντων.
Καθώς πορευόμαστε προς το μεταίχμιο της σύγκρουσης ανάμεσα στο παλαιό και το νέο, έκαστος καλείται να αναλάβει τις ευθύνες του. Καλούμαστε όλοι να ανασυνταχθούμε και συστρατευθούμε προς όφελος του ανθρώπου, της κοινωνίας, προς όφελος της πατρίδος μας. Είναι χρέος όλων η υπεράσπιση της.
Με μια από σειρά άρθρων θα αποπειραθώ να καταδείξω ένα τμήμα των αδρανών ευκαιριών, που διαθέτουμε, με στόχο να απεγκλωβιστούμε όσον το δυνατόν ταχύτερα από τη δυσχερή κατάσταση που βιώνουμε. Στόχος η ανάδειξη των ιδιαιτεροτήτεων του ελληνισμού και της δημιουργικής δύναμης που εκπηγάζει ιστορικά, με σκοπό τη μετουσίωσή τους σε επιλογές αναβάθμισης του τόπου τούτου.
Παράλληλα, στόχος αποτελεί η ανάδειξη των προοπτικών των ελληνορωσικών σχέσεων και της δυνατότητας ενίσχυσης και εμβάθυνσης αυτών, ώστε η Ελλάς να ισχυροποιήσει τη θέση της στο διεθνές περιβάλλον.
Θα επισημανθεί η δυναμική, η οποία διαφαίνεται σε νευραλγικούς τομείς της εθνικής ιδιοσύστασης, της κοινωνικής και οικονομικής δομής των δύο κρατών και η νομοτελειακά ιστορική αναγκαιότητα η Ελλάς να εκμεταλλευθεί τη γεωπολιτική συγκυρία και να χαράξει μια ολοκληρωμένη εθνική στρατηγική αμοιβαία επωφελούς συνεργασίας, η οποία ταυτόχρονα θα αποτελεί παράγοντα ισχύος, σταθερότητας, ειρήνης, πολιτισμού.
Διανύοντας μια περίοδο πολλαπλής κρίσης ως κοινωνία, Κράτος, έθνος, είναι επιτακτική η ανάγκη αξιοποίησης όλων των δυναμικών και ευκαιριών που εμφανίζονται. Μέσα σε ένα άκρως ανταγωνιστικό διεθνές σύστημα, η σήμανση των στόχων ενός έθνους καθορίζει και την πορεία επίτευξής των. Η ιεράρχησή τους συνδέεται με την ύπαρξη σχεδίου. Το κράτος, ως υπηρέτης του δημοσίου συμφέροντος και των πολιτών, οφείλει να αναλώνει όλους τους συντελεστές ισχύος του για την επίτευξη των στόχων του.
Είμαστε υποχρεωμένοι να εντάξουμε τα συγκριτικά πλεονεκτήματα, που διαθέτουμε ως χώρα, στην υψηλή στρατηγική μας. Στο επόμενο άρθρο θα παρουσιάσουμε για ποιο λόγο η σύμπλευση Ελλάδος-Ρωσίας είναι στρατηγικής σημασίας.
Ερμής Σούλης Σκιαδόπουλος